MERYEMÇİL EFSANESİ

Vaktiyle genç ve güzel bir hükümdar kızı vardır. Meryem isimli bu kız, Andırın ile Göksun arasındaki bir kalede yaşamıştır. O çağda iki genç hükümdar bu güzele âşık olmuştur. Meryem’in gönlü ise Göksun tarafındaki kalede yaşayan gençtedir. Andırın tarafındaki Azgıt kalesinde yaşayan genç de Meryem’i çok sevmektedir. Hatta dağdaki bir taşa Meryem ile kendisinin bir resmini bile kazır. Meryem bu iki genç arasındaki çekişmeye bir son vermek için bir şart ileri sürer: Kim atının ayağında toz değmeden bulunduğu kaleye gelirse, onunla evleneceğini söyler. Bununla beraber işi kendi haline bırakmaz. Gönlü Göksun tarafındaki kalede yaşayan gençte olduğu için ona: “Atının ayağına keten bağlayarak gel.” diye haber yollar. Bu genç atının ayağına keten bağlayarak Meryem’in kalesine ulaşır. Diğer genç ise bunu yapamadığı için başarısız olur. Böylelikle Meryem ile evlenme hakkını kaybeder. Bunu gururuna yediremediği için de: “Zaten Meryem, çildi.” diyerek, Meryem’i küçümser. O günden sonra Meryem’in yaşadığı kale ve civarı Meryem Çil olarak anılır.

ERŞAHİN, İ. (2014). Kahramanmaraş'ta Halk Anlatmaları. Akdeniz'in Altın Kenti Kahramanmaraş. Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayını, 348-349.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

MARAŞ'A İSTİKLAL MADALYASI VE KAHRAMANLIK ÜNVANININ VERİLİŞİ

Milli mücadele savaşında Maraşlıların topyekûn direniş göstermesi ve çevre vilayetlerin de yardımına koşması Ankara’da büyük takdir toplamıştır. Kurtuluş Savaşı sonrasında Maraş’a bir yazı gönderilerek, Milli Mücadeleye katılanların listesi istenmiştir. Ancak inceleme sonunda Ankara’ya "Maraş’ta Milli Mücadeleye katılmayan tek fert bile yoktur "cevabı verilir. Bunun üzerine 5 Nisan 1925 yılında toplanan Türkiye Büyük Millet Meclisi, Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın da onayı ile İstiklal Madalyası’nın Maraş’ta fertlere değil, şehir halkına verilmesi kararlaştırılır. Kahramanmaraş bir adet Kırmızı Şeritli İstiklal Madalyası ile ödüllendirilir. Ayrıca 7 Şubat 1973 tarihinde de Maraş şehrine Milli Mücadeledeki fedakârlığından dolayı TBMM tarafından “Kahramanlık” payesi verilir. Maraş’ın adı bundan sonra “Kahramanmaraş” olarak değiştirilmiştir.

Devamı

ABDULHAMİD HAN CAMİİ

Osmanlı Devleti 34. Padişahı II. Abdülhamid Han’a ithafen inşa edilen yapı; şehre hâkim bir tepede duruşu, ihtişamı ve mimari özellikleri kentin her bölgesinden kolaylıkla görülebilmekte; yine Kapladığı alanı, duruşu ve ihtişamı ile Türkiye’nin en büyük camilerinden olmuştur. İnşasına 1993 yılında başlanılan Abdülhamid Han Camii, Kahramanmaraş halkının özveri ve fedakârlıkları ile vücut bulmuştur. Bu anıtsal yapı için mimarlar kendi şaheserlerini, nakkaşlar en özverili kalemlerini, çini ustaları en güzel detaylarını, taş ustaları ve daha birçok sanatkâr en mükemmel sanatlarını burada konuşturmuşlardır.

Devamı

TAŞ MEDRESE (TAŞ MESCİD)

Kent meydanında Ulu Cami ile bütünlük oluşturan yapı; Dulkadirli Alaüddevle Bey tarafından XV. yüzyıl sonlarında inşa ettirdiği anlaşılmaktadır. Tek katlı, açık avlulu, tek eyvanlı medrese plan düzeni gösteren yapı, Güneyinde mescidi, gerisinde açık avlusu ve öğrenci odaları binayı tamamlar. Yapıda ön plana çıkan düzgün kesme taş işçiliği ve Memluklu tarzı mukarnaslı pencere uygulaması önemlidir. Türbe Kısmı ise: Alaüddevle Bey’in, Safevilerce katledilen oğlu Şahruh Mehmed adına 1510 yılında inşa ettirmiştir. Kare formda, içten kubbeli dıştan piramidal örtü ile kapatılan yapı, medrese ile bütünlük arz eder. Türbedeki sandukaların biri de Alaüddevle beyin kızıdır ve diğer altı sanduka ise Kurtuluş Savaşı milli kahramanlarına aittir.

Devamı

Bu Blogda Ara